در ۴۰ کیلومتری شمال‌غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس، روستایی قرار دارد که به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پرتنوعش از روستاهای استثنایی ایران است. ابیانه نقطهای خوش منظره و خوش آب‌وهوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است که در این بخش به توصیف زیبایی‌های این روستای بی نظیر می‌پردازیم. در زبان محلی به […]
در ۴۰ کیلومتری شمال‌غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس، روستایی قرار دارد که به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پرتنوعش از روستاهای استثنایی ایران است. ابیانه نقطهای خوش منظره و خوش آب‌وهوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است که در این بخش به توصیف زیبایی‌های این روستای بی نظیر می‌پردازیم.
در زبان محلی به ابیانه ویونا(Viuna) می‌گویند. وی (Vi) به معنای بید و ویانه(Viyane) به معنای بیدستان است. (ابیانه در گذشته بیدستان بوده و در طول زمان ویونا به ابیانه دگرگون شده‌است).
اسناد مستندی در دست نیست اما قدمتی هزار و پانصد ساله را برای ابیانه تخمین می‌زنند و آن را از کهن‌ترین زیست‌گاه‌های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران می‌دانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشان دهنده قدمت تاریخی این زیست‌گاه انسانی است.
ابیانه در نگاه اول روستایی چند طبقه به نظر می‌آید که در بعضی موارد تا چهار طبقه‌ی آن را می‌توان مشاهده کرد. اتاق‌های ابیانه به پنجرههای چوبی ارسی مانند، مجهزند و اغلب دارای ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی پیش آمده، مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک‌اند که خود به صورت مناظر جالبی درآمده‌اند. نمای خارجی دیوارهای خانههای ابیانه با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستاست پوشیده شده است.
زندگی مردم ابیانه کشاورزی، باغداری و دامداری است که با روش‌های سنتی اداره می‌شود. بیشتر زنان در امور اقتصادی با مردان همکاری دارند. ابیانه دارای هفت رشته قنات است که برای آبیاری مزارع و باغات مورد استفاده قرار می‌گیرد. مردم ابیانه به سبب کوهستانی بودن منطقه و دوربودن محل آن‌ها از مراکز پرجمعیت و راه‌های ارتباطی، قرن‌ها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کرده‌اند.
زبان مردم ابیانه از زبان‌های ایرانی شمال‌غربی که البته در طول زمان دچار تغییر و تحولات زیادی شده و اکنون فقط تعداد کمی از واژه‌های اصیل پهلوی در گویش آنان شنیده می‌شود. پوشش سنتی، هنوز هم میان آن‌ها رواج دارد و در حفظ آن تأکید و تعصب از خود نشان می‌دهند. در مردان، شلوار گشاد و درازی از پارچه‌ی سیاه (دوید یا همان دبیت، شلوار مردان بختیاری) و در زن‌ها، پیراهن بلندی از پارچه‌های گل‌دار و رنگارنگ است. زن‌های ابیانه معمولاً چارقدهای سفیدرنگی بر سر دارند.
قدیم‌ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‌ای است که مانند دیگر بناهای ده در سراشیبی قرار گرفته است. آتشکده ابیانه را نمونه‌ای از معابد زردشتی دانسته‌اند که در جوامع کوهستانی ساخته می‌شد. اثر تاریخی دیگر این روستا مسجد جامع آن و قدیمی‌ترین اثر تاریخی این مسجد منبر چوبی منبت‌کاری آن است که در سال ۴۶۶ هجری قمری ساخته شده است.
ابیانه دارای سه قلعه است که عبارتند از:
این قلعه‌ها مربوط به دوره‌های یاغی‌گری بوده که مردم برای حفظ امنیت خود در مقابل یاغی‌های محلی ساخته‌اند و در آن به نوبت کشیک می‌داده‌اند.
اما در آخر می‌توان گفت که در این روستا حسی مملو از زندگی انسان را احاطه می‌کند که پیش از این آدمی آن را تجربه نکرده است و امیدواریم اگر پیش از این به این روستای کهن سر نزده‌اید، در آینده‌ای نزدیک به ابیانه سفر کنید و از فضای دلچسب آن لذت ببرید . گزارش: ندا عقیلی
مشهد-آسنا- علاوه بر رئیس جمهور، حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه ، آیت الله سیدمحمدعلی آل هاشم امام جمعه تبریز و مالک رحمتی، استاندار آذربایجان شرقی نیز در این پرواز حضور داشتند که به همراه چند نفر دیگر ، از جمله محافظان و کادر پرواز، جان خود را از دست دادند.
مشهد-آسنا- سرپرست روابط‌عمومي شرکت فرودگاه‌ها و ناوبري هوايي ايران با بيان اينکه روابط‌عمومي تلاش مي‌کند همواره راوي اول اخبار و اتفاقات فرودگاه‌هاي کشور باشد، گفت: در اين صورت است که مي‌توان از بروز شايعات و نشر اخبار خلاف واقع جلوگيري کرد.
مشهد-آسنا- معاون وزير، رئيس هيات مديره و مديرعامل شرکت فرودگاه‌ها و ناوبري هوايي ايران با تاکيد بر نقش محوري روابط‌عمومي در مديريت افکار عمومي گفت: روابط‌عمومي در صنعت حمل و نقل هوايي بايد نقش وکيل مدافع اين صنعت در ميان افکار عمومي را ايفا کند و از ورود اتهام جلوگيري و از حقوق دست‌اندرکاران اين صنعت نزد افکار عمومي دفاع کند.
مشهد-آسنا- مديرکل فرودگاه‌هاي استان خراسانرضوي از آغاز عمليات اعزام زائران حج تمتع ۱۴۰۳ از فرودگاه بينالمللي شهيد هاشمينژاد مشهدمقدس خبر داد.