چهارمین نشست از سلسه جلسات نقد تئاتر مشهد برگزار شد

این نشست با حضور هنرمندان، هنرجویان، مدرسین و پیشکسوتان تئاتر مشهد و کثیری از بینندگان و علاقمندان هنرهای نمایشی و با دبیری دکتر سید محمد مداح حسینی برگزار شد.

در این نشست امیرخضرایی منش پژوهشگر و مترجم فلسفه و علوم انسانی در مقام منتقد میهمان در مقدمه صحبت های خود به این نکته اشاره کرد که زمانی که اثری به نقد گذاشته می شود به این معنی است که آنرا به رسمیت می شناسیم و نقد صریح و محترم سبب پیشرفت تلاش هنرمندذخواهد شد.

وی با بهره گیری از آرای متفکر فرانسوی هانری لوفور و از مطالعات فرهنگی، منطق زیست  روزمره و پدیده ملال در زندگی انسان ها به نقد این نمایش پرداخت.

به گفته وی این نمایش بیشتر در لحظاتی از زندگی حرکت می کند که لحظات مُرده به حساب می آیند و غیردراماتیک است.

لحظاتی که در اکثر اوقات در تئاتر و سینما شاهد آن نیستیم که معمولا به نفع لحظاتی که بار دراماتیکی بیشتری دارند حذف می شود.

وی به اشاره به نظریه ای از “هانری لوفور ”  که  خواندن و بازنمایی آثار هنری و ادبی باعث نجات از ملال کاذب در زندگی می شود منطق تولید و مصرف آثار هنری را تبیین نمود.

از دیدگاه وی در نمایش امر روزمره جاری است اما با جلوتر رفتن روایت و مواجهه با شلوغی  پرسوناژها مسئله‌ ملال هم گم می شود.

در ادامه احسان روحی منتقد میزبان جلسه گفت: در این نمایش از منظر بنیان های علم تئاتر با اولین چیزی که روبرو هستیم عنصر اقتباس است ، وی با برشمردن ویژگی هایی از اقتباس و نیز اشاره ای به نظریه ای از ” لیندا هاچن ”  که معنای اقتباس را در تبیین چگونگی تولید هنر از هنر، در یک رسانه دیگر می بیند بطور کلی پتانسیل عمل را در کلیات ساختاری فاقد عناصر اقتباس دانست.

روحی همچنین با اشاره به امر هدایت بازیگر در نمایش ادامه داد: کارگردان پتانسیل عمل در هدایت بازیگر به درستی عمل می‌کند و حتی بازیگری این نمایش از متن و اجرای آن جلوتر است و این هدایت درست از تحلیل صحیح برآمده.

وی همچنین با انتقاد به عدم شکل‌گیری درام در شخصیت پردازی، مهم ترین نقطه‌ ضعف اثر را عدم شناخت مفاهیم و نشانه شناسی در کارگردانی دانست. آنگونه که خیلی از نمادها کارکردی در به حرکت آوردن نمایش ندارد.

در ادامه این جلسه تماشاگران با طرح پرسش‌های مستقیم خود از کارگردان به ارائه ی نقطه نظرات پرداختند و شنونده نظرات علیین بودند.

گفتنی است که سلسه جلسات “دیوار چهارم”  تلاش دارد از منظر فنی و نیز از دریچه بینا رشته ای به نقد و تحلیل آثار اجرا شده در تئاتر مشهد بپردازد.